Column

De schatten van schatjes in de Kunsthal

21-10-2012
In feite zijn musea schatbewaarders. Ze bewaken miljoenen euro's. Je mag aannemen dat de beveiliging van hun en andermans eigendommen als eerst prioriteit wordt gezien. Hoe ze dat doen hoeven wij niet te weten. De beveiling in de Kunsthal in Rotjeknor was volgens de directrice ‘state-of-the-art', wat in dit verband een uitermate ongelukkige uitdrukking is. Niemand weet hoe de ‘state of the art' van de gestolen kunst momenteel is. Misschien zit iemand die schele kop op dat schilderij van Picasso van Picasso over te schilderen. Het enige dat we weten is dat de beveiliging zó excellent was , dat dieven met een eenvoudige koevoet de nooddeur konden ontzetten en - doodsimpel - een knuistvol kunst mee konden nemen. Praten is: iets vertellen. Communiceren is: zoveel mogelijk vertellen zonder iets te zeggen. Daar worden medewerkers op getraind. De directrice van de Kunsthal en haar communicatie-dame hebben tijdens hun mediatraining niet goed opgelet. Of misschien juist wel, ik ken die trainingen niet. Maar de ene na de andere pinnige, vinnige opmerking werd de media in geslingerd. Iedere kritische vraag werd vermeden. Een voorbeeld: naar nu blijkt heeft het museum de meest basale vorm van beveiliging - het nachslot - niet gebruikt. Wat wij thuis allemaal doen als we gaan slapen deden zij niet: de deur op het nachtslot. Bij een ander incident waren bezoekers per ongeluk ingesloten na sluitingstijd (zegt iets over de multifocale bril van de dienstdoende bewaker). De bezoekers zijn door de nooddeur naar buiten gegaan en stonden daar tien minuten te wachten totdat er iemand van de beveiliging was. In hun commentaar op dit voorval zegt de Kunsthal: ‘Dat is een kwestie van perceptie'. Kijk, dát is nu de leeghoofdigheid ten top: alles is een kwestie van perceptie. Maar als je kunstschatten zó knullig beveiligd - dan ben je de realiteit kwijt. Mijn perceptie is dat dit museum wordt gerund door een groepje breiende huisvrouwen. De beveiliging was ‘state-of-the-art'. Nu de directrice nog. Ach, laat ik de kunst het laatste woord geven. Eén gejat schilderij zegt meer dan duizend woorden over de directrice: ‘Woman with Eyes Closed' van Lucian Freud.