Column

Eén gillende gek en heel het land springt over het hek

08-05-2010
Er circuleert een grappig filmpje op Internet: we kijken naar de uitzending van de Dodenherdenking afgelopen maandag, op de Dam. De bekende NOS-beelden. Twee minuten stilte. Iedereen zwijgt. Daarna zegt de spreker: ‘En dan volgt nu het optreden van de Toppers’ – en zien we de bekende beelden van de mensenmenigte die uiteenstuift. Je kan er maar beter iets vrolijks van maken, want echt geslaagd was deze 4-mei viering niet. Uniek daarintegen wel: het koningshuis op de vlucht - dat hadden we al een jaar of zeventig niet meer gezien. Toegegeven: ze kwamen wel sneller terug dan de vorige keer. Eén schreeuw ontkurkte de opgepropte angst van een heel volk. De tijden zijn vreemd. We worden heen en weer geslingerd tussen pijpleidingen en pijpenkrullen. We zitten vol angst, onzekerheid en wantrouwen, de wereld lijkt te zijn veranderd in één gigantische Athene-schotel - en het weer tijdens de mei-vakantie is ook kut. Steeds vaker ontregelt een individu de massa. Eén ontsnapte mensenhandelaar zet het hele land op z’n achterste benen. Eén ballenmeisje op het veld bij de bekerfinale en er volgt een doelpunt. Eén Turkse piloot reageert verkeerd op een defecte hoogtemeter en veroorzaakt een vliegramp. Eén beurshandelaar drukt op de foute knop - bestelt miljarden in plaats van miljoenen aandelen - en de beurs stort in mekaar. Ongetwijfeld is het ook één monteur geweest die op dat boorplatform iets verkeerd deed en de Golf van Mexico veranderde in de Dode Zee. Eén mens is tot verbluffende daden in staat. Helaas vaak slechte, zoals de dorpsidioot van de Dam weer eens heeft bewezen. De advocate van deze schreeuwlelijk roept nu dat diens privacy wordt geschonden. Ze vraag tzich hardop af of de man eigenlijk wel schuldig is; het schijnt dat er ook nog een vróuw was, die om een bonbon riep. Wat natuurlijk altijd een paniek reactieveroorzaakt, maar dat terzijde. Ik ben een groot voorstander van alle vormen van de allerindividueelste expressie die er maar kan zijn, maar ik vind ook dat je er een ander niet ongevraagd mee moet lastig vallen. Ergo: pek en veren voor die stumperd graag. Pek en veren.