Column

Hoe sloop je een woningbouwvereniging?

09-03-2012
Hebzucht: de grootste gesel der mensheid. Daar gaat de wereld aan ten onder. Daarom is niets zo gevaarlijk als een zwakke geest in een hoge functie. Zo iemand was Erik Staal, de sloper van Vestia. Hij bezorgde de grootste woningcorporatie van Nederland een financieel gat van een paar miljard en vertrok doodleuk met zijn bij mekaar gegraaide miljoenen naar zijn riante buitenhuis op Bonaire. Geheel volgens de heersende bestuursmoraal: ‘Je kan me nog meer vertellen - ik de worst, jullie de vellen.' De voorzitter van de raad van bestuur van Vestia wist nog te melden dat Erik bedankt wordt voor ‘alles wat Vestia onder zijn inspirerende leiding heeft bereikt'. Wat hij heeft ‘bereikt ‘ is een miljardentekort dat verhaalt wordt op de huurders van Vestia, die een forse huurverhoging tegemoet kunnen zien. Erik Staal was verantwoordelijk voor het debacle bij Vestia maar ontspringt de dans via een parachute die hij (als fiscaal jurist) goed gevouwen heeft. Zelfs toen hij geconfronteerd werd met de huizenhoge problemen bij Vestia zag hij af van aanpassing van zijn ‘eigen ontslag' regeling. Toch valt Erik Staal niet te benijden. De man draagt een door en doorverrotte ziel die ik voor geen geld zou willen hebben. En: Bonaire is een saai, winderig gat waar geen hol te beleven valt. Bovendien is het er slecht toeven voor iemand als Erik - als je boter op je hoofd hebt moet je niet in de zon lopen. Hij staat niet alleen in zijn graaizucht. Er zijn meer mensen met een chronisch gebrek aan persoonlijkheid die dit proberen te compenseren met schofterig gedrag. De commissaris van de koningin in Utrecht liet zich naar zijn vakantiehuisje rijden met de dienstauto en kreeg de extra belastingaanslag voor prive-gebruik vergoed. Deze week werd ook bekend dat de twee topbestuurders van Post NL hun eigen salaris fors verhogen tot 475.000 euro per jaar omdat dat ‘marktconform ‘ zou zijn. Ik ben een groot voorstander van marktwerking. Tot het niet meer werkt. Daarna ben ik voorstander van middeleeuwse martelmethodes. Zo kreeg je vroeger in de Gevangenpoort, bij vergelijkbare vergrijpen, een klomp gloeiend heet ijzer in je keel gepropt. Ik vraag u: wat houdt ons tegen?