‘Problemen worden nooit groot geboren', zei meneer Philips, de oprichter van onze multinational. Nu we in de malaise zitten moet ik denken aan zijn uitspraak. Waar is het fout gegaan? Toen ze huizen gingen verkopen aan mensen die dat helemaal niet konden betalen. Je kan mensen een flinke poot uit draaien bij de aanschaf van een huis; het is de grootste uitgave die je in leven ooit zal doen - afgezien van een scheiding. Makelaars zijn de grootste oplichters die er bestaan. Echt, ik heb het laatst meegemaakt: ik vind een leuke woning op internep. Ik maak een afspraak met de makelaar. Kent u dat typetje nog, van Koot en Bie, meneer Jacobse? Wel, dit is het origineel. We staan voor de woning, een oud huis uit 1933. Ik vraag: ‘Hoe zit het met achterstallig onderhoud?' Hij zegt: ‘Meneer, dat is er niet. Het huis is nog in de originele staat.' We lopen naar binnen, de woonkamer in. De planken zijn kromgetrokken. ‘Nou, de vloer ziet er niet zo best uit', zeg ik. ‘Meneer, dat ziet u verkeerd. Hout leeft! Trouwens, als u naar het plafond kijkt, dan ziet u de vloer niet.' Wij de gang in. ‘D'r zit een enorme scheur in die muur', roep ik verbaasd. F. Jacobse wimpelt mijn kritiek weg. ‘Meneer, dat hoort bij een pand van deze leeftijd. Bekijk het van de positieve kant: u weet meteen waar u een schilderij op gaat hangen.' In de slaapkamer probeer ik nog een raam open te krijgen, maar dat lukt alleen nadat ik mijn linkerschouder uit de kom heb geduwd. ‘Het raam klemt nogal.' ‘Da's handig', zegt hij, ‘kan er ook niet worden ingebroken.' Makelaars lullen maar wat. Als een makelaar zegt ‘knus' - dan bedoelt ‘ie: te klein. Charmant: iets groter dan te klein. Intiem en sfeervol: je kan je kont niet keren. Rustiek gelegen: geen water en elektriciteit. Kindvriendelijke buurt: Marokkaanse hangjongeren bij je schuur. Droomhuis voor de doe-het-zelver: twee muren en een voordeur. Alsjeblieft: stop de makelaars. Niets is zo gevaarlijk als onwetendheid in aktie.