Waar zijn de tijden dat je tot je oksels in de bagger stond te springen tijdens Parkpop? Dat de vonken eraf vlogen, dat je motorrijders over het veld zag crossen, dat bier werd rondgestrooid alsof het confetti was en ouders hun kinderen weghielden bij het podium? Die tijden zijn voorgoed voorbij. Parkpop is allang geen opstandige puber meer. Het is als een kraker op leeftijd. Gezapigheid viert hoogtij. Een familie-uitje. Nee, de tijden van een fris en fruitig festival liggen ver achter ons. De muziekprogrammering? Oude wijn in oude zakken of nieuwe wijn waar je nooit meer iets van hoort. Wie voor een béétje ophef zorgt wordt simpelweg van het festival geweerd, zoals rapper Snoop Dogg overkwam in 2010. Sinds 2008 kent de programmering van Parkpop nagenoeg alleen nog artiesten waar niemand zich een buil aan kan vallen. Guus Meeuwis. Amy McDonald. Jamie Cullum. Parkpop is, anno 2013, een prima plek voor mensen met een chronisch slaaptekort. So what? Wat is er mis met achterover hangen op die wei, blowtje erbij - relaxed weet je wel? Helemaal niks, natuurlijk. Maar een  waardig popfestival biedt op z’n minst een plek waar idealisten samenkomen. Waar andersdenkenden hun stem laten horen. Waar we de wereld willen veranderen. Geen uithangbord voor grote multinationals die hun suikerwater of bier willen verkopen. Graag wat meer anarchie en minder slappe patat! Maar ik ben een eenzaam roepende, op de Zuiderparkwei. Er is vooral plek om geld te verdienen. De volgende stap in deze ontwikkeling is de veiling van een vijftal stoelen (‘luxe fauteuilles’) óp het podium. Wie minimaal 5000 euro biedt maakt kans op deze vijf VIP-behandelingen. Je kan dan kijken naar zeer relevante artiesten als Bob Geldof en Sinéad O’Connor. Omdat de organisatie begrijpt dat je niet voor lul wil zitten hebben ze de stoelen achter geblindeerd glas gezet. Natuurlijk krijg je ook een butler, een gevulde koelkast en eigen toilet. Ook krijg je een puntmuts met het woord ‘sukkel’ er op en mogen anderen voor 50 euro een rot ei naar je hoofd gooien. Aan het eind van de dag wordt de glaswand weggehaald en wordt je door 200.000 man uitgelachen. Leuk toch? Ik zeg: doen!